Over het ras

Aandoeningen

De Australian Labradoodle is een gezond ras en ALAEU-leden fokken uitsluitend goed geteste honden. Toch is het onmogelijk om altijd alle ziektes/aandoeningen te voorkomen. Hoeveel er ook wordt getest en hoeveel er wordt geselecteerd; op jonge of latere leeftijd kan een hond ziek worden. We zetten op een rij welke aandoeningen er bij de Australian Labradoodle voor kunnen komen en geven aan wat de ALAEU doet om de aandoening te voorkomen of de kans erop te minimaliseren.

Elleboogdysplasie (ED)

Bij honden met ED ontwikkelt het ellebooggewricht zich niet normaal. Het is een aandoening die vaak al op jonge leeftijd begint. De eerste symptomen verschijnen tussen de vier en acht maanden. Je herkent het aan kreupelheid van de poot en/of stijfheid na rust. Met een röntgenfoto kan de diagnose worden gesteld. De behandeling kan bestaan uit medicijnen, bewegingsvoorschriften, een dieet of een operatie. Oorzaken voor ED kunnen zijn:

  • Onevenwichtige beweging op jonge leeftijd.
  • Snelle groei (het komt vaker voor bij zware en grote honden).
  • Overvoeding (te veel vitaminen).
  • Erfelijkheid.

Wat doet de ALAEU?
Bij ALAEU-fokkers worden alle ouderhonden getest op ED. Ook mag er alleen gefokt worden met Labradoodles met normale ellebooggewrichten. Het is daarnaast de taak van de eigenaar om op de voeding en beweging van de Labradoodle te letten. Goede voorlichting is hierbij belangrijk, want uit de auto springen, van een trap af lopen en van duinen en heuvels rennen zijn dingen die een pup beter niet kan doen.

Heupdysplasie (HD)

Het heupgewricht is een kogelgewricht en bestaat uit een bovenbeenkop en een heupkom. Als deze onderdelen nauw aansluiten zorgen zij samen met de spiergroepen voor goede stabiliteit. Bij heupdysplasie sluiten kop en kom niet goed op elkaar aan. Dit zorgt voor instabiliteit en pijn en later voor artrose. Oorzaken hiervoor zijn:

  • Overmatige en verkeerde beweging.
  • Snelle groei op jonge leeftijd en gewichtstoename.
  • Overvoeding.
  • Erfelijkheid.

De symptomen van HD hangen af van de leeftijd van de hond. Bij jonge honden zie je vaak instabiliteit van de heupen en zwalken van de achterhand. Bij wat oudere honden zie je meer kreupelheid en stijfheid. Uiteindelijk ontstaat altijd artrose. HD is te behandelen met een juist gewicht, juiste voeding (met speciale supplementen) en de juiste beweging aangevuld met medicatie. Een operatie kan ook goede resultaten geven.

Wat doet de ALAEU?
Alle fokhonden worden getest op HD en er mag uitsluitend gefokt worden met honden die voldoen aan de gestelde eisen van de ALAEU. Daarnaast is goede voorlichting belangrijk omdat ook foutieve beweging, overgewicht en/of te snel groeien HD kunnen veroorzaken. Vermijd traplopen, springen, rennen op gladde vloeren en ongecontroleerd achter balletjes aanrennen als de hond nog een pup is. Zorg ook voor voldoende en evenwichtige lichaamsbeweging.

Oogziekten

Er bestaan veel erfelijke oogziektes die niet met DNA aangetoond kunnen worden. Deze zijn wel waar te nemen tijdens een oogtest. Heb je een vermoeden dat jouw Labradoodle niet goed ziet, regelmatig rode en/of vieze ogen heeft of oogleden heeft die opvallend naar binnen of naar buiten krullen? Raadpleeg dan de dierenarts.

Wat doet de ALAEU?
Voorkomen kan helaas niet, beperken wel. Alle ALAEU-fokhonden ondergaan elk jaar een oogtest; een ECVO-oogonderzoek waarbij er getest wordt op meer dan tien oogziektes. Mocht er een bepaalde oogziekte geconstateerd worden, dan wordt in bepaalde gevallen niet langer met deze hond gefokt.

Patella luxatie

Patella luxatie of losse knieschijven is een veel voorkomende aandoening bij kleine hondenrassen. Hierbij schiet de knieschijf regelmatig van de plaats waardoor een kreupele gang ontstaat. De meeste vormen van patella luxaties kunnen worden verholpen door een operatie. Oorzaken hiervoor zijn:

  • Overmatige en/of verkeerde beweging.
  • Een ongeluk en/of blessure.
  • Erfelijkheid.
  • Overgewicht.
  • Afwijkende stand van de poten.
  • Andere ziektes, zoals bijvoorbeeld de ziekte van Cushing, kunnen ervoor zorgen dat de knieschijf losser in de kraakbeensleuf liggen.

Wat doet de ALAEU?
Alle ouderdieren geboren na 1 januari 2012 worden bij de ALAEU getest op patella luxatie. Met honden vanaf graad 1 wordt niet gefokt.

PRA/PRCD

PRCD/PRA oftewel Progressieve Rod-cone Degeneratie / Progressieve Retina Atrofie zijn erfelijke oogziektes waardoor een hond op latere leeftijd blind wordt.

Wat doet de ALAEU?
Alle honden (of hun ouders) worden getest op PRA/PRCD. Omdat voor het krijgen van PRA/PRCD twee dragende honden nodig zijn en het bij de ALAEU verboden is om twee honden die drager zijn met elkaar te kruisen, kan PRA/PRCD niet voorkomen bij Australian Labradoodles van een ALAEU-fokker.

Ziekte van Addison

De ziekte van Addison is een ziekte van de bijnierschors en is niet speciaal voor Australian Labradoodles, maar komt bij meer rassen voor. Het lastige van de ziekte van Addison is dat het moeilijk te herkennen is en daardoor wordt de diagnose wel eens gemist. De hond voelt zich vaak niet lekker, is wat sloom, heeft last van diarree of geeft over, etc. De ziekte kan worden aangetoond door een bloedtest, de ACTH-test. Wanneer de ziekte niet wordt behandeld kan de hond uiteindelijk in shock raken en overlijden aan de ziekte. Wanneer de diagnose tijdig wordt gesteld kan de hond met de juiste dosering medicijnen goed leven.

Wat doet de ALAEU?
Bij de ALAEU registreren we lijders en ouders van lijders waardoor met het fokken zo zorgvuldig mogelijk gekeken kan worden naar combinaties van ouders die zo min mogelijk risico hebben op het krijgen van nakomelingen met de ziekte van Addison. Uiteraard wordt met honden die lijden aan de ziekte van Addison niet gefokt.

Degeneratieve Myelopathie (DM)

Degeneratieve Myelopathie is een ernstige, neurologische aandoening aan het ruggenmerg van de hond en valt te vergelijken met de ziekte MS bij mensen. Sinds enige tijd is het mogelijk om via een DNA-test de marker op te sporen van deze ingrijpende ziekte. Met deze test kan worden vastgesteld of de hond vrij, drager of lijder van de ziekte is.

Wat doet de ALAEU?
Sinds de invoering van de test is het binnen de ALAEU verboden om twee honden die allebei drager zijn, met elkaar te kruisen. Hierdoor wordt de geboorte van lijders in een nest pups voorkomen.

Exercise-induced collapse (EIC)

EIC is een inspanning geïnduceerde collapse waarbij de hond als gevolg van zware inspanning en/of extreme opwinding door de achterpoten zakt om vervolgens niet meer op te kunnen staan. Honden die lijden aan EIC blijven tijdens een instorting vaak wel bij bewustzijn, maar kunnen wel suf of gedesoriënteerd zijn. Gedurende de collapse stijgt de lichaamstemperatuur van de hond tot boven de 41 graden, wat enkele lijders van deze aandoening fataal is geworden. In de meeste gevallen heeft de hond na de collapse geen pijn, zwakte, stijfheid of andere restverschijnselen. Naast zware inspanning kan ook een hoge omgevingstemperatuur een reden zijn voor een aanval. Honden met EIC kunnen ook een prikkelbare persoonlijkheid hebben. Ze kunnen een redelijk normaal leven lijden, mits hun baasjes in staat zijn om zware inspanning en hoge opwinding te voorkomen.

Wat doet de ALAEU?
Sinds de invoering van de test is het binnen de ALAEU verboden om twee honden die allebei drager zijn, met elkaar te kruisen. Hierdoor wordt de geboorte van lijders in een nest pups voorkomen.

Oorontsteking

Australian Labradoodles zijn door hun hangende oren en de haren die in hun oren groeien gevoelig voor oorontstekingen. Een oorontsteking is te herkennen doordat de hond met zijn kop langs bijvoorbeeld een muur schuurt, gaat schudden met zijn kop, met zijn poten gaat krabben aan zijn oren en/of er een vieze zurige lucht uit de oren komt. Wanneer je dan in de oren kijkt, zie je vaak dat de oren rood zijn en er veel zwart/donkerbruin oorsmeer te zien is.

Wanneer er eenmaal sprake is van oorontsteking is behandeling door de dierenarts noodzakelijk.

Wat doet de ALAEU?
Wij zorgen ervoor dat aangesloten fokkers zo goed mogelijk voorlichting geven over het schoonhouden van de oren. Het is aan de eigenaar van de hond om de adviezen op te volgen.

Epilepsie

Een hond met epilepsie heeft herhaaldelijk aanvallen (vaker dan een enkele keer). Deze aanvallen ontstaan door een verstoorde functie van de hersencellen. De oorzaak hiervan kan een ziekte of een afwijking van de hersenen zijn, maar kan ook het gevolg van een ziekte ergens anders in het lichaam zijn. Vaak is er geen oorzaak in het lichaam te vinden, dat wordt dan primaire epilepsie genoemd. Die vorm komt bij veel verschillende hondenrassen voor. Raadpleeg na een eerste aanval altijd een dierenarts.

Wat doet de ALAEU?
Bij de ALAEU registreren we lijders en ouders van lijders waardoor met het fokken zo zorgvuldig mogelijk gekeken kan worden naar combinaties van ouders die zo min mogelijk risico hebben op het krijgen van nakomelingen met de primaire epilepsie. Uiteraard wordt met honden die lijden aan epilepsie niet gefokt.